تئودور لودویگ ویزنگروند آدورنو (به آلمانی: Theodor Ludwig Wiesengrund Adorno) (زاده ۱۱ سپتامبر ۱۹۰۳ - درگذشته ۶ اوت ۱۹۶۹) جامعهشناس، فیلسوف،موسیقیشناس و آهنگساز نئومارکسیست آلمانی بود.
تئودور لودویگ ویزنگروند آدورنو (به آلمانی: Theodor Ludwig Wiesengrund Adorno) (زاده ۱۱ سپتامبر ۱۹۰۳ - درگذشته ۶ اوت ۱۹۶۹) جامعهشناس، فیلسوف،موسیقیشناس و آهنگساز نئومارکسیست آلمانی بود.
گروهی از روشهای تحقیق در علوم اجتماعی به صورت کلی و در جامعهشناسی بصورت خاص بر پایهٔ مقایسه و تطبیق بنا شدهاند. به گفتهٔ غلامرضا غفاری - عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران- «در واقع میتوان گفت که اساساً علم و شناخت از طریق مقایسه حاصل میشود اما موضوعی که وجود دارد، اختلاف بر سر سطح این مقایسهها است». توصیفات نیز در واقع گونهای از مقایسه هستند زیرا هرگونه توصیف نسبت دادن یک ویژگی خاص به یک شئ است؛ که این خود وجود اطلاعات قبلی راجع به آن ویژگی را خواهان است (بنابراین گونهای از مقایسه و تطبیق صورت میپذیرد). بدین سان یکی از روشهای غالب تحقیق در جامعهشناسی مقایسهٔ دو جامعه با یکدیگر یا مطالعهٔ یک جامعه در سطوح مختلف (در سطح کلان و گاهی درون سیستمها) میباشد. اما به نظر میرسد مهمترین روش تحقیق در جامعهشناسی روش پیمایش باشد که طی آن محقق با دریافت اطلاعات از یک نمونه کوچک با روشهای علمی آن اطلاعات را با استفاده از روشهای آماری مربوط به جامعهٔ اصلی تعمیم میدهد. گروهی از روشهای تحقیق دیگر در پی شناسایی متغیرهای مستقل و کشف الگوهای ارتباطی میان متغیرها می باشند
دستهٔ دوم به جای بررسی دادههای تجربی فرایندهای اجتماعی، مسائل پایهایتر و درونیتر را مورد بحث قرار میدهند. برخی از این مطالعات به خصوص به بررسی «رفتار» و «نظم» میپردازند و سعی در پاسخ به سؤالاتی مانند آنچه در زیر آمده میکنند: آیا رفتارهای اجتماعی عملگرا و هدفگرا هستند یا اینکه توسط ملاحظات زیباییشناسی، عاطفی و اخلاقی شکل گرفته و هدایت میشوند؟ آیا الگوهایی که در رفتارهای اجتماعی مشاهده میشود ناشی از کنترلی است که مؤسسات بر اشخاص از طرق اخلاقی یا اعمال زور دارند، یا اینکه ناشی از مذاکرات عملی است که بین افراد مختلف هنگامی که باید تصمیمی لحظهای در شرایط غیرقابل پیشبینی شده در زندگی روز مره بگیرند، میباشد؟ نظریات در این دسته بر نقش عاطفه در رفتار و نیاز به هماهنگی در ایجاد نظم تأکید دارند.
دستهٔ سوم از نظریات بصورت غیر مستقیم از روشهایهرمنوتیک سعی در یافتن معانی و قصدهای متونی را میکند که در یک جامعه به شهرت رسیدهاند، و از این طریق و بصورت غیر مستقیم سعی در پاسخ به سؤالات مورد علاقه جامع شناسان میکند.[۸]
نظریههای جامعهشناسی چهارچوبهایی نظری هستند که جامعهشناسان از آنها برای توضیح و تحلیل فعالیتها، فرایندها و ساختارهای اجتماعی استفاده میکنند. نظریههای جامعهشناسی به سه دسته کلی تقسیم میشوند.
دستهٔ اول نظریاتی هستند که با الهام از روش اتخاذ شده در علوم طبیعی، و با هدف یافتن قوانین جامع حاکم بر اجتماع انسانها ایجاد شد. نظریهپردازان در این رشته تلاش دارند که روابط علت و معلولی حاکم بر جوامع انسانی را کشف کنند. قوانین و مدلهای پیشنهاد شده میبایست بگونهای بیان شده باشند که صحت آنها آزمایش پذیر باشد. به عبارت دیگر جمعآوری دادهها این نظریات را تأیید یا تکذیب بکند. مثال بسیار معروفی از این گونه از نظریات مقاله معروف و تأثیرگذار ماکس وبر دربارهٔ ساختارهای اداری (bureaucracyy) میباشد. این مقاله شالودهٔ بسیاری از تحقیقات بعدی در این زمینه را بنا نهاد. شاید این روش به روش پیشنهادی پوزیتیوستهای منطقی نزدیک باشد.
در ایران جامعهشناسی را غلامحسین صدیقی (تولد: ۱۲۸۴ هجری شمسی) در سال ۱۳۱۷۷ هجری شمسی بنیان نهاد. صدیقی که مدرک دکتری خود را در فلسفه و علوم اجتماعی از دانشگاه پاریس گرفته بود، پس از بازگشت به ایران در دانشسرای عالی دانشگاه تهران به تدریس جامعهشناسی و تاریخ فلسفه پرداخت. تلاشهای اصلی صدیقی «اشاعه و کاربردی نمودن شناخت علمی پدیدههای اجتماعی و بستر سازی و برپایی ساختارهای سازمانی مناسب برای توسعه علوم اجتماعی» بود.[۵]
اقتصاددان و مورخ ماکس وبر در تثبیت جامعهشناسی به عنوان یک رشتهٔ دانشگاهی در آلمان در دهههای نخستسده بیستم نقش عمدهای بازی کرد. جامعهشناسان آلمانی بر خلاف جامعهشناسان فرانسوی و انگلیسی زبانان به جای تقلید از روش مدلسازی رایج در علوم فیزیکی بیشتر متأثر از تحلیلهای تاریخی و تحت تأثیر دیدگاههای مارکسیستی قرار داشتند. در بریتانیا رشتهٔ جامعهشناسی تا حدود سالهای ۱۹۶۰ میلادی تنها در یک مؤسسه آموزشی ((The London School of Economics) تدریس میشد، و علاقهها بیشتر به یافتن تغییرات تکاملی جامعهٔ بریتانیا و حل مسائل مربوط به ادارهٔ حکومت محدود میشد.[۷]
جامعهشناسی نخستین بار در سالهای ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ میلادی رشتهای دانشگاهی شناخته شده و در دانشگاهها تدریس شد. نخستین مکتب جامعهشناسی مکتب دورکیم بود. این مکتب که توسط جامعهشناس فرانسوی امیل دورکیم تأسیس شد تأکید بسیاری بر وجود واقعیتهای در سطح اجتماع داشت، که مستقل از ویژگیهای روانی مختلف تکتک افراد است. جهت تلاش برای یافتن این حقیقتها و ارتباط آنها با هم، این گروه از جامعهشناسان شروع به بررسی جوامع انسانی بدوی کردند. در فرانسه و درکشورهای انگلیسیزبان تلاش بر این بود که مدلهایی از ساختارهای اجتماعی به تقلید از آنچه در رشته فیزیکانجام میشود ارائه کنند.[۷] در آلمان نیز فردیناند تونیسنخستین کسی بود که مفهوم جامعه را از مفهوم باهمستانجدا کرد و هر یک از این دو را جداگانه بررسید.
دانش جامعهشناسی در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی به وجود آمد اگر چه از سنت عقلگرایی موجود که در آغاز توسط فلاسفه یونان باستان بنا شده بود بهره جستهاست. واژهٔ فرانسوی Sociologie نخستین بار در ۱۸۳۷ توسط اگوست کنت فیلسوف فرانسوی ابداع شد، هر چند او را مؤسسرشتهٔ علمی جامعهشناسی بهحساب نمیآورند.[۱] کنت با الهام گرفتن از علم فیزیک و ملاحظهٔ موفقیتِ آن، هدفش را یافتن قوانین همواره صادق حاکم بر جوامع انسانی توسط یک روشی علمی تعریف کرد. کنت در ابتدا علماش را فیزیک اجتماعی نامید، اما بعدها نام آن را به جامعهشناسی تغییر داد. او میخواست چیزی مشابه آنچه در فیزیک انجام شده بود را در جوامع انسانی پیادهسازی کند. افراد دیگری نیز در قرن ۱۹ میلادی (همانند کارل مارکس) بودند که خود را جامعهشناس نمیخواندند ولی امروزه به عنوان پایهگذاران این رشته شناخته میشوند. جدا از این افراد، در قرن ۱۹ میلادی روشهای مطالعات آماری نیز تدوین شد که بعدها در تدوین رشته جامعهشناسی مورد استفاده قرار گرفت
در کتاب مقدمهٔ وی از تکرار تاریخ در یک چرخهٔ ششنسلی سخن گفته. این چرخه از آغاز یک اجتماع با تکیه برکشاورزی سپس فنون آغاز میشود. در آخرین مرحله اجتماع چنان قدرتمند میشود که مردم آن به هنر و موسیقی روی میآورند و پس از آن مردم از فرط امنیت و بینیازی تعصب خود را نسبت به جامعه از دست میدهند تا اینکه قوم دیگری آن جامعه را از خارج فتح میکند و در اینجا تاریخ بر همین منوال تکرار میشود. او برای مثال میگوید که پارسها از عربها شکست خوردند عربها از ترکان غزنوی و سلجوقیان و ترکان نیز از مغولها شکست خوردند. اگرچه عقاید ابن خلدون تحت تأثیر افکارافلاطون و به خصوص ت ارسطو است اما این دانشمند توانسته با اندیشهٔ یونانی و با نگاه ژرف و تجربهٔ طولانی خویش به عنوان تمداری کارکشته تئوریهای نوین جامعهشناسی خود را توسعه دهد.
از ابن خلدون به عنوان بنیانگذار علم تاریخ هم یاد میشود. او در همین کتاب برای نخستین بار شیوههایی علمی برای استخراج حقیقت از منابع دست اول را طراحی کرده.
ابوزید عبدالرحمن بن محمد بن خلدون تاریخنگار،جامعهشناس، مردمشناس و تمدار مسلمان است. وی را از پیشگامان تاریخنگاری به شیوهٔ علمی و از پیشگامان علم جامعهشناسی میدانند که حدود ۴۰۰۰ سال پیش ازاگوست کنت - مؤسس علمی به نام جامعهشناسی (بهفرانسوی: La sociologie) در فرانسه - میزیست. ابن خلدون این علم جدید را عمران نام نهاد.
وی در ۴۲ سالگی به نگارش کتابی پیرامون تاریخ جهان رو آورد که مقدمهٔ آن بیش از خود کتاب شناخته شدهاست. این کتاب، به دلیل سبک بدیع و نگرش نوینش، توجهات بسیاری را به خود جلب داشت و از دلایل اصلی شهرت وی است. کتاب او با نام «مقدمه ابن خلدون» در ایران شهرت دارد و توسط محمد پروین گنابادی به فارسی ترجمه شدهاست.[۶]
ابن خلدون مؤسس «علمی از تشکیلات اجتماعی» بوده که به آنچه امروزه جامعهشناسی خوانده میشود شباهت دارد؛[۲] چنانچه برخی از محققین ابن خلدون را پدر جامعهشناسی میشناسند.[۳][۴] به گفتهٔ دانشنامه بریتانیکاجامعهشناسی در اواخر قرن ۱۹ میلادی بواسطهٔ کارهایامیل دورکیم در فرانسه، ماکس وبر و گئورگ زیمل درآلمان، رابرت پارک و آلبیون وودبری اسمال در آمریکا ظهور کرد.[۱] جامعهشناسی در ایران توسط غلامحسین صدیقی(تولد: ۱۲۸۴ هجری خورشیدی) در سال ۱۳۱۷۷ هجری خورشیدی بنیان نهاده شد.[۵]
جامعهشناسان از روشهای مشاهدهای مختلف، نظرسنجی و مصاحبه، تحلیلهای آماری، آزمایشهای کنترلشده، و روشهای دیگر بهره میجویند
از آنجا که، در مقایسه با بقیهٔ حیوانات، انسان کمتر تحت تأثیر و کنترل غرایز است، بخش زیادی از رفتارهای او بهواسطهٔ ساختارهای اجتماعی کنترل میشود. این موضوع ضرورت وجود ارگانهای اجتماعی (از قبیل ارگانهای اقتصادی، مذهبی، آموزشی، ی، .) برای مشخص کردن رفتارها و تصمیمات انسانها را نشان میدهد. دانش جامعهشناسی به بررسی نحوههای تأثیر ارگانهای اجتماعی بر رفتار انسانها، برهمکنش ارگانهای اجتماعی مختلف با یکدیگر، تشکیل، فرسودگی و نابودی آنها میپردازد.[۱] از آنجایی که جامعهشناسی به رفتار ما بهعنوان موجوداتی اجتماعی توجه دارد، زمینهٔ پژوهش آن از واکاوی (تحلیل) تماسهای کوتاه میان افراد ناشناس درخیابان گرفته تا بررسی روندهای اجتماعی جهانی، همه را دربر میگیرد. جامعهشناسی، علم شناخت جامعه و همچنین ساختارها، روابط درون آن، نهادهای آن و واقعیتهای اجتماعی است.
جامعهشناسی بخشی از علوم اجتماعی و دانش بررسیجامعه (پدیده اجتماعی) است. این رشتهٔ علمی به بررسی جوامع بشری، برهمکنشهای آنها، و فرایندهایی که جوامع را در وضعیت جاریشان نگاه داشته یا تغییر میدهد میپردازد. هدف این حوزهٔ علمی پرداختن به تجزیهٔ جامعه به بخشهای تشکیل دهندهاش مانند انجمنها، نهادها، گروههای همجنس، همنژاد، یا همسن، و بررسی نحوهٔبرهمکنش فعال این اجزاء با همدیگر است. علاوه بر اینها، این علم موضوعاتی مانند طبقه اجتماعی، قشربندی،جنبش اجتماعی، تغییرات اجتماعی و بینظمیهایی مانندجرم، انحراف و انقلاب را مورد تحقیق قرار میدهد.[۱]
معدل ملاک انتخاب واحد
✅ ملاک انتخاب واحد دانشجویان، معدل ترم قبل (نیمسال اول ۹۷-۹۸) میباشد.
دانشجویانی که به هر دلیل (اعم از مرخصی تحصیلی - عدم حضور در کل امتحانات ترم قبل و … ) فاقد معدل ترم قبل هستند، انتخاب واحد خود را بر اساس معدل آخرین ترم تحصیلی انجام دهند.
☑️@pnumob
توجه کلیه دانشجویان محترم | تاریخ انتشار : |
امکان حذف و اضافه از تاریخ 97/12/1 الی 97/12/12 در سامانه ی گلستان از مسیر زیر فعال می باشد:
ثبت نام ------> عملیات ثبت نام------->ثبت نام اصلی
- قابل توجه کلیه دانشجویان محترم مقطع کارشناسی | تاریخ انتشار : |
اخذ یک عنوان درس از گروه معارفی مطابق با لیست ارائه دروس در یک نیمسال تحصیلی اجباری است .در صورتیکه تاکنون اقدام ننموده اید در اسرع وقت ثبت نام نمایید.
برگزاری کارگاه
آسیب های فضای مجازی و سواد رسانه
زمان برگزاری
97/11/27 و 97/11/28
ساعت:14 الی 18
مدرس:آقای ارشاد کاویان و با حضور پلیس فتای استان اصفهان
ثبت نام برای کلیه اساتید و دانشجویان آزاد است.
دانشجویانی که درس فضای مجازی را در این ترم انتخاب نموده اند و یا در حذف و اضافه اخذ می نمایند ااما باید در این کارگاه شرکت نمایند.
کلاس آموزشی تکنیک های سلامت در طب سنتی(مزاج شناسی)
وابستگی به داروهای شیمیایی و مضرات آن، از دغدغه های جدی و رایج میان بیشتر افراد جامعه است. به همین دلیل برخی ترجیح میدهند از طب های سنتی یا گیاهی کمک بگیرند و با مشاهده آثار مثبت، به دیگران توصیه می کنند از این روش ها برای حل مشکل خود بهره ببرند.
سازمان بهداشت جهانی(WHO) مهم ترین دلیل قانع کننده برای توسعه و ترویج بنیادی طب سنتی را استفاده از روش های قابل قبول، امن و دارای توجیه اقتصادی عنوان می کند. به همین دلیل در سال ۱۹۷۸، بیانیه ای در زمینه طب سنتی منتشر کرد که طی آن طب سنتی را چنین معرفی می کند: طب سنتی، مجموعه تمامی علوم نظری و عملی است که در تشخیص طبی، پیشگیری و درمان بیماری های جسمی، ذهنی یا ناهنجاری های اجتماعی به کار می رود و به صورت گفتاری یا نوشتاری از نسلی به نسل دیگر انتقال یافته است.
طب سنتی با قدمت چند هزار ساله یک مکتب پزشکی کامل است که نگرش کلان و بنیادینی نسبت به سلامت دارد، به طوری که نسبت به حفظ سلامت و درمان انسان ها به شیوه طبیعی با استفاده از روشهای ارزان قیمت و کم عارضه عمل میکند. پایه داروها در طب سنتی گیاهان، و مواد طبیعی یا ترکیبی از آنهاست، اما داروها در پزشکی جدید عمدتا شیمیایی هستند.
با کمک این طب، افراد می توانند از ابتلا به بیماری ها پیشگیری کنند. طب سنتی به ما کمک می کند سبک زندگی خود را متناسب با وضعیت اقلیم، سن، مزاج و سایر عوامل موثر تنظیم کنیم.
برهمین اساس کلاس مزبور بنا به درخواست دانشجویان برگزار می گردد.دانشجویان برای ثبت نام می توانند به امور فرهنگی و دانشجویی دانشگاه مراجعه فرمایند.
مدرس:آقای دکتر خواجه گیر
هزینه:35000 تومان
به شرکت کنندگان گواهی شرکت در دوره اعطاء میگردد.
یاد آوریقابل توجه دانشجویان گرامی
بر اساس بخشنامه صادره دانشجویان ورودی 97 موظف به داشتن کارت سلامت می باشند. بر این اساس روزدوشنبه مورخ 98/2/2یک تیم پزشکی شامل یک نفر متخصص تغذیه و یک پزشک متخصص از ساعت 8:30الی 12 بامشارکت واحد بهداشت سلامت جسمانی و مرکز مشاوره و سلامت روان دانشجویی در دانشگاه حضور می یابد و خدمات سنجش سلامت جسمانی، قد،وزن،فشار خون و دیابت ،تغذیه انجام می گردد.
توجه
1-دانشجویان گرامی هیچگونه هزینه ای پرداخت نمی نمایند و به صورت رایگان می باشد.
2-کلیه دانشجویان می توانند در این طرح شرکت نمایند.
3-دانشجویان ورودی 96 و 97 مم به شرکت و داشتن کارت سلامت می باشند.
4-دانشجویان گرامی لطفا دفترچه بیمه خود را همراه داشته باشند.
@pnumob
درباره این سایت