ابن خلدون مؤسس «علمی از تشکیلات اجتماعی» بوده که به آنچه امروزه جامعهشناسی خوانده میشود شباهت دارد؛[۲] چنانچه برخی از محققین ابن خلدون را پدر جامعهشناسی میشناسند.[۳][۴] به گفتهٔ دانشنامه بریتانیکاجامعهشناسی در اواخر قرن ۱۹ میلادی بواسطهٔ کارهایامیل دورکیم در فرانسه، ماکس وبر و گئورگ زیمل درآلمان، رابرت پارک و آلبیون وودبری اسمال در آمریکا ظهور کرد.[۱] جامعهشناسی در ایران توسط غلامحسین صدیقی(تولد: ۱۲۸۴ هجری خورشیدی) در سال ۱۳۱۷۷ هجری خورشیدی بنیان نهاده شد.[۵]
جامعهشناسان از روشهای مشاهدهای مختلف، نظرسنجی و مصاحبه، تحلیلهای آماری، آزمایشهای کنترلشده، و روشهای دیگر بهره میجویند
درباره این سایت